25 november 2011, om 19:45 uur
Geplaatst in: Activiteiten door Cees

De Harmonie ging met het oog op het Open Nederlands Fanfare Kampioenschap op 2 april 2011 in het weekeinde van 12 maart naar conferentiecentrum De Strubben in Schoonloo om de puntjes op de i te zetten voor het verplichte werk Spirit of Independence van Jan van der Roost. Om half neven verzamelden de muzikanten bij Bogerman en om 10.00 zat het gezelschap aan de koffie in Drente. Half elf was het vol aan de bak. Van achteren naar voren namen we het concourswerk door. In de droge omgeving hoorde je iedere valse en foute noot en daar genoot Jouke zichtbaar van. Zo’n ruimte is waar hij van droomt als het de repetities van de Harmonie betreft. In de mooie zaal die de aula van het Bogerman is, schuiven er veel te veel noten onder de tafel door. Bovendien konden we elkaar nu eens veel beter horen en dat kwam het samenspel zeker ten goede. Kwart voor twaalf had Froukje de broodjes klaar staan en kon iedereen aanschuiven voor de lunch. Iedereen schoof de broodjes snel naar binnen, om vervolgens naar buiten te gaan, want het weer was schitterend. Een heerlijk zonnetje en de jas hoefde niet eens aan. Veel te mooi om binnen te musiceren, maar goed daar hadden we voor getekend. Na een korte wandeling riep de plicht om een uur. De tweede sessie. Rond kwart over twee was er opnieuw een break. Nu voor een kopje thee, koffie of fris in de buitenlucht en om kwart voor drie begonnen we aan de loodste loodjes. Het gezicht van de dirigent sprak boekdelen. De Spirit zit er behoorlijk in. Er was zelfs tijd voor Big Spender, Montana en Band of Brothers en Richmond om nog wat variatie in de muzikale dag te brengen. De nazit aan de picknicktafels op het terras was fantastisch. Heerlijk buiten, de jas nog wel aan, maar het voorjaarsgevoel maakte iedereen blij. Jan Hiddo wist inmiddels zijn plek in de keuken, waar hij samen met Anne Marije de naar later bleek heerlijkste macaroni en nasi maakte. Na de overheerlijke maaltijd deed de vaatwasser zijn werk, dronken we koffie en keken nieuwsgierig naar het laatste nieuws uit Japan, waar de verschrikkelijk tsunami had toegeslagen. Elske en Anne-Marije trommelden vervolgens iedereen wakker voor de bonte avond met leuke spelletjes. Sommigen konden het het maar net droog houden van het lachen. De avond vloog om en eindigde met een borrel en noten. Rond een uur was het weer rustig en stil op de Strubben. De tweede dag van het studieweekeinde, de meesten waren inmiddels al naar huis werd door de slapers benut om de benen te strekken. Anne-Marije had haar hondje Joy mee genomen voor de wandeling door de bossen. Om kwart voor twaalf sloot Bea, zoals het een goed voorzitter betaamd, de deur. Niemand had wat laten liggen. De eigenaar liet nog weten dat we zeker nog eens welkom zijn. Niet alleen omdat we het dankzij het poetsen van Anke blinkend schoon achtergelaten hadden, maar vooral omdat ze zo genoten had van onze muziek. ,,Al speelden jullie wel heel vaak het zelfde.”