11 juni 2017, om 15:43 uur
Geplaatst in: Nieuws door Cees

We hadden er zo naar uitgekeken; het weekeindje Schier. Rondom de 12 minuten van fame op het podium in het cultureel centrum van het dorp waar we Scadawerth speelden, was een royaal programma van vertier en teambuilding opgezet.

De kwartiermakers Fenneke, Marco en Esther waren het gezelschap vooruitgegaan. De pensionadas gingen eerder op weg om te fietsen evenals Jeannette en Anneke, maar vanwege de regen zagen zij vooral de eettenten op Schier. Met de middagboot kwamen nog enkelen aan en de grote groep arriveerde met de 18.30 uur boot op het eiland.

Toen hadden de vroegere vogels het maal van macaroni al verorberd. En dat ging bijna met de vingers erbij, want het was voortreffelijk. Even een wandelingetje rondom de Kooiplaats, een balletje trappen of luieren voor de tv waar de wedstrijd van Oranje tegen het altijd lastige Luxemburg op punt van beginnen stond.

Maar Fenneke wist alle voetballiefhebbers aan de speeltafel van de pubquiz te krijgen. De secties namen het tegenelkaar op in een sportieve kennisquiz. Met lastige vragen als: wat is een brontofobie? En wanneer studeerde Andries af?, kraakten de hersenen een hele avond lang. Uiteindelijk waren het de trompettisten die wonnen. Met hun teamnaam de valsspelers ontbrak het hen ook niet aan zelfkennis.
Met een biertje, wijntje of fris op tafel en de inmiddels al legendarische broodjes knak van Marco met of zonder mayo ging de avond verder. De eerste muzikanten vielen ver na mindernacht om en twee uur was het nagenoeg stil op de slaapzalen: een knorhok, dameszaal en gemengd (jong en oud/man en vrouw).

Over het goede slapen verschillen de meningen, maar 8.00 was iedereen al weer wakker. Tseard had de duinen al verkend, maar de meesten keken toch wat slaperiger. Om deze dag door te komen zetten Fenneke en Marco als gymmasters iedereen in beweging. Grote hilariteit, maar over stramme spieren kon de rest van de dag niet geklaagd worden. En na een broodje, koffie en stukje fruit was het al tijd voor een ochtend repetitie. Jawel, voor 10.00 uur hadden we die al achter de kiezen.

Het hok uitstoffen, stoelen rechtzetten, inpakken en wegwezen richting de loods van Arriva. Daar was de bagage eerder dan het wandelvolk. Waar de meesten een terras zochten, hopten anderen van de ene muzieklocatie naar de andere met als hoogtepunt het concert van de Johan Willem Frisokapel. Ook zochten sommigen de voorbereiding in stilte op het strand.
Half drie was de groep weer samen in de Arrivaloods. Omkleden en op naar de inspeelruimte voor de laatste loodjes Scadawerth. Even dreigde een flinke bui het humeur nog te verpesten, maar we konden droog over naar de concourszaal. Met passen en meten wrongen we ons op het podium en speelden we Scadawerth nog nooit zo goed als daar. Dat heet pieken op het juiste moment. Het leverde 81,5 punten op van de jury, die ons vooral prees dat we Scadawerth speelden; een moeilijk stuk.

Met een eerste prijs kon onze dag niet meer stuk. Al gingen we niet in polonaise naar de boot en stonden we ook niet te springen aan dek. Nee dat hadden we ’s ochtends al gedaan. Bij de meesten ging het kaarsje aardig uit. Een prachtig weekeinde met dank aan de commissie die het voorbereidde: Esther, Marco en Fenneke. TOP. Waar gaan de volgende reis naar toe?

Eerst snel naar Sneek, slapen en zondagochtend 9.00 uur melden in Tirns: de jaarlijkse openluchtdienst. Het leven gaat verder….