Het wordt steeds drukker bij de dodenherdenking
De Harmonie was na vier jaar weer eens terug op het Oud Kerkhof om de Dodenherdenking in Sneek muzikaal op te luisteren. Het klinkt raar maar het was drukker dan we ooit hadden meegemaakt.
Natuurlijk droeg het prachtige weer daar ook een steentje aan bij. Het is een koud voorjaar en de 4e mei was nu eens een warm eiland in deze periode. De winterjas hoefde niet aan om naar de herdenking bij de Martinikerk te komen. We hadden als korps kleine aanloopproblemen. In dit geval letterlijke, want hoe moesten we lopen om goed uit te komen op de plekken waar we moesten staan.
Met zeven kapiteins om een schip is het moeilijk varen, maar uiteindelijk liepen we op de tromslag van Harmen vanaf het Veemarktterrein naar onze opstelplaats bij de kerk. Daar waren we niet de eersten. Er stonden al veel mensen en dus konden we meteen beginnen met het spelen van koralen. Tot even voor achten zorgden we voor gepaste muziek waarop Keimpe de Boer het signaal taptoe speelde. Ons oud-lid was ‘geronseld’ door zijn schoonzussen Anke en Jantina en moest flink aan het oefenen om zijn embouchure voor deze grote klus weer op peil te brengen. Petje af.
‘Zo’n optreden kan alleen maar fout gaan. Al doe je alles goed en staat er een noot niet dat wordt die herinnerd”, sprak Keimpe vooraf. Maar achteraf waren er louter complimenten. Na de twee minuten stilte, het Wilhelmus, een toespraak van burgemeester Jannewietske de Vries en het defilé liepen we verder naar het Canadees Monument in de Grote Kerkstraat. Na een korte stilte en het leggen van een krans door de burgemeester zetten wij de nationale hymne van Canada in. Daarna liepen we voorop in een lange stoet over de Marktstraat, de Kleine Kerkstraat in en dan via de Kruizebroeder naar de stadhuistuin. Daar bij het Joods monument was nog een hele ceremonie waarbij predikant Alex van Ligten sprak. Na de kranslegging daar speelden we het Frysk Folksliet. Vervolgens speelden we nog enkele koralen bij de afsluiting van de Dodenherdenking.
