Vrolijk Limburgs toetje met bier en polka van lang en enerverend seizoen
Zucht. Het seizoen zit erop. Dat was me de jaargang wel. We hebben niet stilgezeten, maar dat kan natuurlijk ook niet als je je honderdste verjaardag viert. Maar toch: op 15 juli nog een concert geven in vol ornaat in de Martinikerk. Daarmee voegen we op de valreep nog wel een primeurtje toe aan onze historie.
Dat we zo lang nog in actie zijn, is niet omdat de zomervakanties dit jaar zo laat zijn. We laten ons als muzikanten natuurlijk niet leiden door de grollen van het Onderwijsministerie. Nog even en de herfstvakantie wordt aan de zomer gekoppeld, maar dat terzijde. Het had te maken met de invitatie van Fanfare Ellona uit Ell. Dat korps deed een verzoek bij Jetze Dirk voor een uitwisseling. De Limburgse fanfare bestaat dit jaar ook 100 jaar en zocht in Friesland een concertlocatie en broederclub. En dus paste dat allemaal mooi. Ze stelden 15 juli voor als concertdatum en dat gaf ons een goede reden om na het jubileumconcert in mei stug door te gaan met oefenen. We wierpen ons zelfs nog op een nieuw werk van Jan de Haan; A Sunrise Impression.
Als tegenprestatie voor het organiseren van het concert waren we vrijdagavond uitgenodigd om bij de Limburgers langs te komen. Zij hadden hun kampement opgeslagen bij zeilschool Rufus in Broek bij Joure. De zeilboten bleven onaangeroerd voor de wal liggen, maar het bier stond klaar en er lag nog een verdwaalde kipsate op de barbecue. Een deel van de muzikanten stond ons in lederhozen op te wachten. Het waren de leden van de eigen Ellander Muzikanten. Een kapel dat voor de vuist weg Böhmische en Egerländer muziek speelt. We waanden ons meer in Limburg dan de Limburgers in Friesland, maar afijn.
Met trots toonden ze hun zelf gebrouwen jubileumbier Centenniell met 6 procent alcohol en wat nagisting in een volgestouwde ijskast. We hebben geprobeerd om de hele kast leeg te drinken, maar dat is niet gelukt. Een prima biertje. In ruil voor de gastvrijheid hadden we een paar flessen van de Weduwe meegebracht. Onder het genot van de ene na de andere polka ging de avond vlot voorbij. Veel Harmonikanen en Excelsioranen waren op de fiets naar de feestlocatie gekomen, dus dat zat wel goed. Een pracht avond die we niet snel zullen vergeten.
Of we ooit een tegenbezoek zullen brengen. We zullen het zien. Ell ligt ergens tussen Weert en Roermond. Je kunt er met de bus komen, vertelden de Limburgers. Dat verklaarde ook waarom ze in Sneek terecht waren gekomen. Dat was misschien wel een stille hint, al hadden ze voor hun kampement ook prima met een boot kunnen aanmeren.
